Rozdział 8

-Jejuu... Dziękuję, ten dom, to auto... Jesteście wspaniali. - podeszłam do rodziców i ich przytuliłam. - Emm... Dobra to my z Niall`em jedziemy po moje rzeczy...
-Nie trzeba - powiedziała z uśmiechem mama. Zrobiłam minę WTF?! Jak to ?!
-Przenieśliście moja rzeczy ? A co z pamiętnikiem ? Chyba go nie czytałaś ? - wybuchnęłam.
-Uspokój się ! Nie, nie zaglądałam do twojego pamiętnika. -powiedziała już ze złością w głosie. Tata chyba zauważył napiętą atmosferę więc się odezwał.
-Dobra, to my z mamą się zwijamy.- powiedział przez zęby.
-Już ? No ok....Dziękuję jeszcze raz... Papa.
-Papa. Trzymajcie się.- powiedziała mama
-Do widzenia. - powiedział Niall i zamknął drzwi. Spojrzał na mnie i popchnął mnie lekko na ścianę. Zdziwił mnie jego ruch. Lekko uderzyłam plecami o ścianę. Podchodził do mnie powolnym krokiem, kiedy w końcu do mnie doszedł, podniósł mój podbródek. Spojrzałam w jego niebieskie oczy. Musnęłam lekko jego usta i poszłam w stronę kuchni. Zdziwiło go moje zachowanie.
-Głodny ? - zapytałam z uśmiechem.
-T...Tak... A co mamy do jedzenia tak w ogóle ?
-No mamy. Ale musisz mi powiedzieć, na co masz ochotę.
-Hmm... - podszedł do mnie i przytulił mnie od tyłu. Obróciłam się tak, że stałam z nim teraz twarzą w twarz.Oparłam ręce o blat.
-No, to na co masz ochotę ?
-Hmmm....Gofry z bitą śmietaną i hmm... Czekoladą. - uśmiechnął się i pocałował mnie w czubek nosa.
-Ok. No to siadaj, już robię.
-Co ?! Nie, nie, nie. Ja robię, a ty idź zobacz czy wszystkie rzeczy masz rozpakowane.
-Hmmm... Kusząca propozycja, ale nie chcę żeby mój nowy, kochany domek poszedł z dymem kotku.
-Co ty powiedziałaś ?- udawał poważnego, ale uśmiech wkradał mu się na twarz.
-Że mi dom spalisz. - udawałam niewinną.
-Masz 2 sekundy na zwanie. - szybko dałam nogi za pas i zaczęłam uciekać. Niall gonił mnie po całym domu. Raz byliśmy w kuchni, raz w salonie nawet na ogródku i o mały włos wpadłabym do basenu... Ugh... Jednak moja kondycja daje się we znaki.. Kiedy byłam koło mojej sypialni dogonił mnie.
-Haa... ! Mam cię. I co ja mam ci teraz zrobić ? - zapytał z uśmiechem od ucha do ucha.
-Hmm.. Najlepiej mnie odstaw.
-No chyba nie... Dobra mam plaan...- wszedł do mojej sypialni położył mnie na łóżko usiadł obok i zaczął łaskotać.
-Hahahahahahahahahahahaha Niall ! Hahahahahahahahahahaha błaaaagam ! Hahahahahahahahahahah. - przestał na chwilkę ale przytrzymał moje ręce, żebym nie mogła się wyrwać.
-Przestanę, ale jak dasz mi buziaka i dasz mi zrobić te gofry.
-Hmm... No nie wiem... - znowu zaczął mnie łaskotać.
-Hahahahahaha Niall ! Hahahahah Stop ! - przestał ale nadal trzymał moje ręce.
-To jak ?
-No dobra. - fuknęłam i przelotnie pocałowałam go w usta.
-Ejjj...
-Rób te gofry ! - krzyknęłam znikając ca futryną drzwi. Usłyszałam tylko mruczenie pod nosem. Cofnęłam się.
-Mówiłeś coś ? - zapytałam podnosząc jedną brew.
-Nie, nie. Idę robić gofry.
-Ok... - poszłam do szafy i wyciągnęłam z niej płaszczyk. Padał deszcz, więc musiałam go założyć. - Niall idę się przejść. - powiedziałam otwierając drzwi. Nagle poczułam, że ktoś mnie chwyta za nadgarstek. Ta... Niall.
-A ty gdzie ? - spytał teraz już z poważną miną.
-Na spacer, a co ? - nie wiedziałam o co mu chodzi. Co ja na spacer iść nie mogę.
-Beze mnie nie !
-Dlaczego ? - co ? Bez niego nie ? Nie jestem jego więźniem !
-Dosłownie 3 godziny temu wyszłaś ze szpitala, bo oni cię pobili, a już chcesz chodzić sama ? Nie ! W tej chwili wracaj do domu !
-Nie...
-Co ty powiedziałaś ? - był meega poważny, aż się go troszkę przestraszyłam.
-Powiedziałam nie. Nie będziesz mi tutaj rozkazów walił.
-A może jednak....



-----------------------------

Jezuuu... Przepraszam, ze taki krótki, ale miałam spamik na facebooku i asku. Dodałam dwie ankiety... Proszę głosujcie. Są po boku. Głosować może każdy. Nawet niezalogowany. Zależy mi na tym. Dobra idę. Jednokierunkowych xx